Szaniec Kleista (Kleist Schanze) został wybudowany w latach 1832-1836. Jego zadaniem była obrona portu kołobrzeskiego od strony zachodniej. Składał się z wału kamiennych głazów od strony morza, fosy od lądu i kazamatów. Sąsiadował z nieistniejącym już dziś Szańcem Heydego (Heyde Schanze). W 1945 roku fortyfikacja ta została silnie obsadzona przez oddział niemiecki, który skutecznie odpierał nacierające od strony Grzybowa oddziały polskie. Po likwidacji twierdzy, także to miejsce stało się niezwykle popularne wśród turystów. Od Szańca Kleista do falochronu zachodniego prowadziła ścieżka pośród wydm. Były tu również liczne zakątki z miejscami widokowymi, na przykład brzozowy i królewski. Lasek Załęże (Maikuhle), cieszył się opinią miejsca spokojnego, idealnie nadającego się do spacerów i odpoczynku. Po II wojnie światowej obiekt wszedł w skład kompleksu obiektów portu wojennego użytkowanego przez Marynarkę Wojenną. W latach 50. XX wieku na Szańcu Kleista wzniesiono stanowiska 19 Baterii Artylerii Stałej, która była użytkowana przez Wojsko Polskie do lat 70. XX wieku. Istniały plany adaptacji fortyfikacji na cele skansenu wojskowego.
W 1945 roku lasek Załęże, w którym znajdował się szaniec, atakowały oddziały 16 pp 6 DP. Jej dowódca - płk Szejpak liczył, że 16 pułk mając najkrótszą drogę do portu - najszybciej i najłatwiej tam dotrze. Tymczasem, na drodze żołnierzy czekały, oprócz podmokłego terenu, betonowych bunkrów, utrudnionego transportu artylerii wsparcia - także Szaniec Kleista. Z relacji żołnierzy 16 pp wynika, że szańca broniła m.in. załoga sprzężonego działka przeciwlotniczego. Być może chodzi o 2 cm Flakvierling.
